همپای جلودار ۲۸| چرایی اهتمام رهبر انقلاب به شعر و شاعری
به گزارش گروه امام و رهبری خبرگزاری صابرین نیوز، اهتمام شوق‌آفرین و پرنشاط رهبر معظم انقلاب به برگزاری دیدار سالانه با جمعی از شعرای کشورمان، دارای فرامتنی استثنایی است که آثار آن بسیار فراتر از برگزاری صرف یک جلسه محدود است. اینکه چرا رهبر انقلاب، با حوصله بسیار، بیش از 6 ساعت از وقت خویش را به حضور در چنین محفلی اختصاص می‌دهد، ریشه در درک چنین فرامتنی دارد.در سطور ذیل به بخشی از دلایل اهمیت این جلسه، اشاره می‌شود. دلایلی که نشان می‌دهد چرا رهبر انقلاب چنین پرشوق پذیرای شاعران عزیز کشورمان است و آنچنان به صورت تخصصی اشعار را مورد استماع قرار داده و نکات خویش را بیان می‌کند.
1. در زمانه‌ای قرار داریم که به بیان نویسنده کتاب خیزش عموم، رسانه‌های بزرگ دنیا با «نظریه خودفریبی جهانی که به پساحقیقت معروف شده»، هر رطب و یابسی را به اسم واقعیت به خورد اذهان عمومی می‌دهند. شعر خوب امکان خروج از چرخه خودفریبی را، به مخاطبین عطا می‌کند.
2. در سال‌های اخیر یکی از بزرگترین مداخلات شناختی، معطوف به برآورد اشتباه مردم از خودشان بوده است. به نحوی که آنان را نسبت به یکدیگر ظنین کرده و زبانشان را در معرفی واقعیت وجودی خویش الکن ساخته است. شعر خوب امکانی برای مقابله با این مداخله شناختی و خروج از این انسداد زبانی است. در این شعر است که روح و روان و عقل و جان مردم با آن مفاهیم والا و زیبا، نوازش می‌شود و افقی را برایشان ترسیم می‌کند که تحقق جمعی خیر عمومی و اخلاق مداری، در اولویت قرار می‌گیرد.
3. با شعر خوب است که می‌توان آنچه در واقعیت به سختی و صعوبت تبدیل به گزارش متنی شده، به راحتی و زیبایی به آرایه‌های کلامی تبدیل کرده و با حس‌آمیزی مقدر خود، به ملموس‌ترین شکل ممکن واقعیت رخ داده را منتقل کند. به یک بیان کلمات مرده را زنده کرده و روح معنا را به جسم آن می‌دمد.
4. شعر خوب در مرز میان شور و شعور قرار می‌گیرد و به زیبایی عالی‌ترین مضامین عاطفی را به عقلانی‌ترین مفاهیم ممکن وصل می‌کند. گاهی یک بیت شعر کار یک کتاب منثور مطول را می‌کند. همنشینی شور و شعور به بهترین شکل ممکن در شعر حاصل می‌شود. شعر بهترین میانجی ممکن از این نظر است.
5. شعر خوب ابزار تبیین و به بیان آوردن حقیقت است که می‌توان با ورود به ملکوت سخن یعنی استفاده از قوه خیال، حقایق حس‌ناپذیر را محسوس و رؤیت پذیر کند. با شعر خوب مرز بین خیال فعالانه و وهم منفعلانه مشخص می‌شود و این واقعیت برای ما روشن می‌شود که چرا برای تبیین حقایق، عالم خیال مثبته جایگاه کانونی دارد.
6. شعر خوب ابزار مردمی کردن زبان ثقیل حِکمی است و حس همسانی بین حکیم و مردم برقرار می‌کند. یک ارتباط افقی و مسطح که مردم را با دانایی حکمی به شکل زنجیروار به یکدیگر متصل می‌کند.
7. شعر خوب ذوق زیباشناختی مردم را تحریک و تهییج می‌کند و زبان عموم را از اسارت کلمات نامأنوس و بی‌پایه رها می‌سازد. از این نظر شعر خوب توان رسیدن به بیشترین حجم از آحاد مردم را داراست. به بیان دیگر بلاغت یا «قوه رسش» منجر به همه‌گیری آن کلمات و ابیات در زبان عموم می‌شود.
8. در سال‌های پس از انقلاب معلوم شده، سبک شعری خاصی در حال تولد است. با اینکه چیزهایی از سبک خراسانی، عراقی و هندی به ارث برده اما مبالغی فراتر از این بهره‌گیری‌ها در او وجود دارد. سبکی که ساخت انقلاب است و ویژگی عمده‌اش آن است که ناظر به نیازهای روز مردم ایران و امت اسلامی است. راه‌حلی میانجی برای عبور از بن‌بست‌های شناختی و زبانی در گستره ایران و پهنه امت اسلامی.
9. امکان پیشاهنگی و پیشرویی شعر خوب در محیط جمهوری اسلامی فراهم‌تر شده است. شأن شعر و شاعر با این توجهات بی‌نظیر ولی‌فقیه به نحو بسیار زیادی بالا رفته است. شأن و جایگاهی که جبلی یک نظام مردم‌سالار است. نظامی که می‌خواهد مردمش خود را بدون مداخله مستبدانه هیچ عنصر داخلی و مستکبرانه هیچ عامل خارجی، روایت کند و به نظم بیاورد.
انتهای پیام/