گروه سیاسی خبرگزاری صابرین نیوز: دبیرکل سازمان ملل متحد در لفاظیهای اخیر خود، تلاش کرده تا تصویری معکوس از فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی ایران به مخاطبان ارائه دهد. در این خصوص، آنتونیو گوترش از کشورمان خواسته است تا به نگرانیهای جاری در مورد فعالیتهای هستهایاش رسیدگی و گام نخست را در راستای آنچه “اعتمادسازی” خوانده بردارد.
در این دو نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:
نخست اینکه گوترش طی 16 ماه اخیر و در جریان کشتار بیرحمانه و نسلکشی آشکار رژیم اشغالگر قدس با حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا در نوار غزه، حاضر نشد اقدامی عملیاتی و بازدارنده در مهار تلآویو صورت دهد و صدور بیانیههای صوری و تکراری او منجر به خشم افکار عمومی دنیا گردید. دبیرکل سازمان ملل متحد درحالی که متهم به انفعال و سکوت در برابر کشتار دهها هزار کودک و زن در نوار غزه است، درخصوص بحرانی ساختگی علیه جمهوری اسلامی ایران اظهارنظر میکند.
همین تناقضات و تعارضات به وضوح نشان میدهد که سازمان ملل متحد بهجای کانون بحرانزدایی واقعی از نظام بینالملل، تبدیل به سازمانی بحرانساز و حامی جریان سلطه و ستم در جهان شده است.
نکته دوم اینکه گوترش بهتر است بهجای لفاظی علیه جمهوری اسلامی ایران و توصیه به کشورمان درخصوص برداشتن گام نخست در مذاکرات هستهای، به این سوال مهم پاسخ دهد که سازمان متبوعش در راستای صیانت از برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد چه اقدامی صورت داده است؟!
آیا گوترش واقعاً نمیداند که آمریکا در سال 2018، رسماً از توافق هستهای با ایران خارج شده و تحریمهای ظالمانهای که طبق سند برجام باید لغو می شده را در قالب استراتژی فشار حداکثری علیه کشورمان ایفا کرده است؟
پاسخ این سوال مشخص است! گوترش بهمانند رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی بهجای صیانت از حقوق حقه اعضای جامعه ملل، مشغول بازی خودخواسته و عامدانه در پازلی است که واشنگتن و تلآویو برای او چیدهاند. گوترش از اعتمادسازی توسط ایران سخن میگوید، بدون آنکه در خصوص مصدر و محل خلق و تولید بحران کنونی بر سر برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد کمترین اظهارنظری کند.
بدون شک چنین مواضعی جایگاه سازمان ملل متحد و دبیر کل آن را بیش از پیش در نزد افرادی که بیطرف مشغول رصد مواضع این سازمان هستند، منفور میسازد. بهتر است گوترش بهجای لفاظی علیه ایران، به فکر پاسخگویی درخصوص ناکارآمدی مطلق خود و سازمان متبوعش در قبال بحرانهای جهانی از جمله مسئله غزه و لبنان باشد.
اکنون افکار عمومی دنیا گوترش را بهجای فردی حامی حقوق بشر و صلح در جهان، کارگزار رسمی آمریکا و متحدان واشنگتن در رأس سازمان ملل متحد تلقی میکنند. دبیرکل سازمان ملل متحد بهجای اصلاح رویکرد غیرقابل توجیه خود در قبال این مسئله، ترجیح داده است به رایزنیهای پنهان و آشکار خود با واشنگتن، تلآویو و اتحادیه اروپا جهت بقای حداقلی در سمت خود ادامه دهد.
انتهای پیام/